NEOBIČAN ČOVEKOLIKI ROBOT ŽENSKOG lika koji je i ranije pokazao da ume da govori i hoda kao maneken, u međuvremenu se pridružio jednoj igračkoj grupi i učestvovao u njenom programu kao pevač i igrač. Razvila ga je najveća javna istraživačka organizacija u Japanu, Nacionalni institut napredne industrijske nauke i tehnologije (AIST), čiji je tim u najnovijem igračko-pevačkom poduhvatu predvodio Masataka Goto, istraživač muzičkih tehnologija i stručnjak koji razvija muzički softer.
Ženska varijanta robota HRP-4, tehnički nazvana HRP-4C, ima umetničko ime „Divabot“ i realistično lice kadro da se pomera kao ljudsko i čak imitira zvuk ljudskog disanja.
Specifičan softver ove elektormehaničke lepotice prilično je unapređen u poslednjih godinu i po dana koliko je proteklo od trenutka kad se predstavila kao manekenka. Nova verzija omogućava joj složene pokrete kao što je igranje i čak balansiranje, pri čemu se tim pokretima lako upravlja pomoću miša. Za razliku od softvera koji se koristi u CGI animaciji, položajima Divabota se upravlja tako što se njeni pojedini delovi pritisnu mišem i prevuku u potreban položaj, čime se stvara sekvenca ključnih poza koje generiše softver, što potom rezultira odgovarajućim kretanjem.
Za njeno predstavljanje u ulozi pevačice (koja usput i igra) korišćene su dve primarne tehnologije. U obe je kao polazna osnova poslužila stvarna pevačica koja je korišćena kao model. Najpre su snimljeni svi njeni pokreti dok peva japansku pesmu kako bi se napravila odgovarajuća animacija, a zatim je pomoću namenski napisanog softvera VocalListener i postojećeg Jamahinog softvera za sintezu glasa Vocaloid, na računaru sintetizovan glas koji verno imitira pevačicu. Za izraze lica korišćena je potom nova tehnologija Vocawatcher, koja analizira video snimak pevačice kako bi se što prirodnije imitirali njeni izrazi lica. Svi ti podaci su potom ubačeni u HRP-4C i Divabot je oživela spremna za nastup na sceni.
Japanski istraživači inače rade na mnogim vrstama čovekolikih robota, od onih čiji je jedini zadatak da se smeškaju i izgledom što uverljivije podsećaju na ljude, poput Geminoida-F, do onih koji mogu da zamene ljude u zamornim ili ponavljajućim poslovima, na šta cilja, na primer, graciozni HRP-4. Međutim, Goto smatra da je za njihovo šire uključivanje u ljudsko društvo potrebno i da se što češće pojavljuju u zabavnim programima – kako bismo ih lakše prihvatili. (M.V.)
Izvor: www.mikro.rs
Ženska varijanta robota HRP-4, tehnički nazvana HRP-4C, ima umetničko ime „Divabot“ i realistično lice kadro da se pomera kao ljudsko i čak imitira zvuk ljudskog disanja.
Specifičan softver ove elektormehaničke lepotice prilično je unapređen u poslednjih godinu i po dana koliko je proteklo od trenutka kad se predstavila kao manekenka. Nova verzija omogućava joj složene pokrete kao što je igranje i čak balansiranje, pri čemu se tim pokretima lako upravlja pomoću miša. Za razliku od softvera koji se koristi u CGI animaciji, položajima Divabota se upravlja tako što se njeni pojedini delovi pritisnu mišem i prevuku u potreban položaj, čime se stvara sekvenca ključnih poza koje generiše softver, što potom rezultira odgovarajućim kretanjem.
Za njeno predstavljanje u ulozi pevačice (koja usput i igra) korišćene su dve primarne tehnologije. U obe je kao polazna osnova poslužila stvarna pevačica koja je korišćena kao model. Najpre su snimljeni svi njeni pokreti dok peva japansku pesmu kako bi se napravila odgovarajuća animacija, a zatim je pomoću namenski napisanog softvera VocalListener i postojećeg Jamahinog softvera za sintezu glasa Vocaloid, na računaru sintetizovan glas koji verno imitira pevačicu. Za izraze lica korišćena je potom nova tehnologija Vocawatcher, koja analizira video snimak pevačice kako bi se što prirodnije imitirali njeni izrazi lica. Svi ti podaci su potom ubačeni u HRP-4C i Divabot je oživela spremna za nastup na sceni.
Japanski istraživači inače rade na mnogim vrstama čovekolikih robota, od onih čiji je jedini zadatak da se smeškaju i izgledom što uverljivije podsećaju na ljude, poput Geminoida-F, do onih koji mogu da zamene ljude u zamornim ili ponavljajućim poslovima, na šta cilja, na primer, graciozni HRP-4. Međutim, Goto smatra da je za njihovo šire uključivanje u ljudsko društvo potrebno i da se što češće pojavljuju u zabavnim programima – kako bismo ih lakše prihvatili. (M.V.)
Izvor: www.mikro.rs
Postavi komentar
Vaš komentar: